Nöbetçi Eczaneler
Doç. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu, Türk siyasi hayatının kısa bir tahlilini yaparak AK Parti’nin son 20 yılını inceledi ve Türkiye Yüzyılı’na giden yolda Cumhur İttifakı’nın zaferinin en önemli sebeplerini sıraladı.
İşte Doç. Dr. Hüseyin Şeyhanlıoğlu’nun yazısı:
23 Temmuz 1908 yılında darbeyle başlayan tek adam, tek parti ve birer frengi hastalığı olan batılı ideolojilerle Osmanlı coğrafyası en az 40 yıl daha yönetildi. Türkler CHP, Araplar Baas ve Kürtler ise CHP’den doğma HDP ile 90’lı yıllardan itibaren mankurtlaştırılmak istendi.
Buna karşı ortaya çıkan İhvan üzere dini ve DP üzere siyasi hareketler, zalimce yok edildi. Lakin Türkiye, 1950 yılından itibaren, 2016 yılına kadar her 10 yılda bir tekrarlanan dış dayanaklı cunta darbelerine siyaseten, İslami siyaset merkezli bir temel oluşturmayı başardı. Bu, Osmanlı siyasi mirasının da bir zaferidir.
Buna nazaran 115 yıldan sonra birinci sefer, siyaseten İslami bedelleri savunan partilerin kanatlarda bulunduğu (YRP ve HÜDA PAR) ve merkezinde liberal muhafazakâr (AK Parti) ve Batı(lı) bedelleri savunan partinin merkezinde bulunduğu (CHP), milliyetçilik ve birtakım muhafazakâr şahıslarla gizlese bile (A.Davutoğlu gibi), siyasi bloklar ortasında yaşanan büyük bir çarpışmada, nizami kadimi savunan İslami blok büyük ve mutlak bir zafer kazanmıştır. Bu, siyasi Sakarya zaferidir. Esasen son 73 yıldaki seçimlere bakıldığında, Türkiye’de iktidar ve muhalefet ortasında büyük bir oy farkı yoktur. Fakat 1950 yılından itibaren kadim muhafazakâr DP ve Avrupa’dan devşirme Truva atı olan CHP odaklı sisteme bakıldığında muhafazakâr siyasi damar yükselirken Batı odaklı CHP siyasi çizgisi mitoz bölünmeye uğradığı, iki taraf ortasında birbirine yakın oylar olsa da (%52-%48) süratle yere aşağı indiği görülmektedir.
DP, AP ve ANAP’la başlayan, 2002 yılından sonraki,14 Mayıs ve 28 Mayıs 2023 seçimlerinde, AK Parti ve Recep Tayyip Erdoğan liderliğindeki Cumhur İttifakı, zaferinin altında yatan en önemli sebepler şunlar görülmektedir:
- Pozitif, prensipli ve somut bir seçim kampanyasının yürütülmesi,
- Büyük Türkiye ve Türkiye Yüzyılı üzere umut aşılanması,
- Halkın İslami kodlarıyla uyumlu siyasi kampanya ve çalışmalar,
- Batı’nın alternatifi İslam-Asya üzere dünyaların var olduğu ve o tarafa yol arayışı,
- Düzen, otorite ve istikrara vurgu yapılması,
- CHP üzere berbat bir sicile sahip partinin, negatif ve kara propaganda odaklı siyasetten uzak durulması,
- Milli ve askeri yatırım vurgusu (SİHA, TCG Anadolu ve Güç yatırımları),
- Anadolu halkının basiret ve irfan odaklı siyasi kanısı.
Diğer tüm seçimler ve tıpkı bir asır evvelki Kurtuluş Savaşı üzere bu siyasi savaşta da zaferlerin yazgısını belirleyen Karadeniz, İç Anadolu, Doğu ve Güneydoğu’daki muhafazakâr Kürt oyları hayati kıymette olmuştur. Türkiye’nin Sivas ve Erzurum Kongreleriyle başlayan zafer süreci tekrar etmiştir. Fransız işgaline karşı daha TBMM açılmadan zafer kazanan Ulu, Kahraman ve Gazi vilayetlerimiz birebir destanı siyasetten de yazmaktadırlar. Örneğin, Şanlıurfa’da %64, Gaziantep’te %60 ve Kahraman Maraş’ta sarsıntıya karşın %76 oy aldığı görülmüştür. 28 Mayıs seçimlerinde Kılıçdaroğlu’nun Doğu Anadolu’da 11 vilayette oyu azalırken, Erdoğan’ın oyları %5 oranında artmıştır. Karadeniz’de Erdoğan %85 oy alırken Kılıçdaroğlu %35 ve Yurtdışı seçmenlerden ve İç Anadolu’dan, Erdoğan %60 oy alırken, Kılıçdaroğlu, lakin %40 civarında oy almıştır.
Aynı formda son on yıldaki seçim sonuçlarına bakıldığında, Örneğin, 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Erdoğan % 51,79 oy alırken, 2018 yılında %52,59 ve 2023 seçimlerinde ise %52,18 oy aldığı görülmektedir. Muhalefet önderleri M. İnce ve K. Kılıçdaroğlu ise tıpkı devirlerde %48.2, %48,81 ve %47,82 oy aldığı görülmektedir. Fakat Lider R.T. Erdoğan, İstanbul’da %48,22 oy alırken Kılıçdaroğlu % 51,78 oy aldığı görülmüştür. Lider Recep Tayyip Erdoğan’ın 1994 yılından beri 30 yıldır hizmet ettiği ve adeta ikinci Fatih olduğu İstanbul’da, İstanbul’a bir çivi bile çakmayan Kemal Kılıçdaroğlu’nun 3 puan fazla olması epey düşündürücüdür. Gibisi durum Ankara için de geçerlidir.
Başkan Erdoğan ve Millet İttifakı başkanı, Kemal Kılıçdaroğlu ortasında, bir vakitler muhafazakâr seçmenin kalesi olan ve CHP’nin adeta batak kenti üzere olsa da ideolojik sebeplerden ötürü, İzmir’de 35 puan farkla önde olması ve gibisi durumda Diyarbakır’da 65 000 kişi bir evvelki seçime nazaran oy kullanmadığı halde ortadaki 43 puan ise çok yatırıma karşın düşündürücüdür. Zira halkımız soğan ve ruhu ortasında, elbette namusu üzere gördüğü niyetine daha çok kıymet vermektedir. Bu, kadim bir halka yakışan prensipli bir duruştur. Zira bu niyet, birebir vakitte son iki yıldaki, global pandemi kumpası ve ekonomik kahra karşın, Cumhur İttifakının, zaferinin sebebi olup, “boş tencere, iktidar devirir” teorisini de çürütmüştür.
Önümüzdeki devirde Demirtaş’ın bir vakitler adam yerine koymadığı ve artık beni kurtarın diye yalvardığı HÜDA PAR’ın, HDP’nin yerine Doğu ve Batı’da daha çok oy alacağı görülmektedir. Önümüzdeki mahallî seçimlerde, İstanbul ve Ankara Büyükşehir Belediyelerini kazanmayan AK Parti’nin temel bedeller ve kurucu birincilerinden uzaklaşması halinde ise bunun Fatih Erbakan liderliğindeki unsurlu duruşa sahip YRP’in kovasını dolduracağı görülmektedir. Nihayet bu seçimdeki sıfırdan 3 puana çıkan YRP oylarının, esasen AK Parti’den kaydığı görülmektedir. Zira halkımızın ana damarı basiret, tarihi kültürel kodlara ve imanlı teknofest gençliğine dayanmaktadır.
Kanaatime nazaran ülkemizin kurumsallaşmasında, seçim sonuçlarından daha kıymetli husus ise bugün DP’nin yapıtı olan (5545 sayılı kanun) Türkiye seçim sistemine muhalefet ve Batı ülkelerinin dahi itiraz etmemesidir. Bu sistem, Türkiye’nin sigortasıdır.
Bu sonuçlara nazaran yedi modüllü ve yalnızca Erdoğan gitsin de ne olursa olsun diyen muhalefetin dağılacağı ve önümüzdeki uzun vadede siyasal sistemin Muhafazakar ve toplumsal demokrat olarak iki ana akıma bölüneceği ve marjinal telaffuzların olmayacağı görülmektedir.
Bu sonuçlara nazaran ve dün açıklanan hükümete nazaran, Cumhur İttifakı ve Lider Erdoğan’ın içerde ve dışarda Yavuz Sultan Selim’e daha çok benzeyeceği ve 15 Temmuz’dan sonra endişe eşiğini aşmış muhafazakâr bölümün daha öz inançlı ve proaktif olacağı düşünülmektedir.
Bu seçimlerin iki hafta ortayla olmasında da AK Parti’nin kendini sorgulaması, muhalefetin yenilgiyi kabullenmesi ve iç istikrar açısından güzel olmuştur.
Ancak yeniden de son 20 yıldaki yatırım ve yıpranmışlık istikrarına bakıldığında, Erdoğan’ın daha çok iş yapılması gerektiği ve artık, hiçbir kişi ve ideolojinin dokunulmaz olmayacağı ve özgürlüklere dayalı bir anayasa, Kanal İstanbul, Anadolu’ya kaydırılmış sanayi ve %100 tamamlanmış GAP ve Türkiye-İran-Mısır ortasında Bereketli Hilal Birliği kuracağı, 21.yy’ın ustalık yapıtlarına muhtaçlık olduğu görülmektedir.