Nöbetçi Eczaneler
Karın ağrısıyla gittiği hastanede lösemi teşhisi konulan Ecem 7 yılda kanseri yendi.
Ecem Alan’a 7 yıl evvel devrin Temel Eğitimden Ortaöğretime Geçiş Sistemi (TEOG) imtihanına hazırlanırken karın ağrısı ve halsizlik şikayetiyle başvurduğu özel bir hastanede yapılan tetkikler sonucu lösemi teşhisi konuldu.
Sınav gerilimi nedeniyle bu şikayetleri yaşadığını düşündükleri kızlarının lösemi olduğunu öğrenen Alan çifti Ecem’den hastalığını gizlemeye çalıştı.
Dicle Üniversitesi (DÜ) Çocuk Sıhhati ve Hastalıkları Hastanesinde yatışı yapılarak, tedavisine başlanan Alan, 2 ay sonra hastane odasındaki belgesine baktığında hastalığını öğrendi. Hastalığını bildiğini annesinden, babasından ve tabiplerinden saklayan Alan, 2 yıl kemoterapi tedavisi gördü.
Saçları dökülen, ıstırabına karşın çabasından vazgeçmeyen Alan, 5 yıl süren takip ve tedavinin de akabinde hoş haberi aldı. 7 yıl sonra kanseri yenmeyi başaran Alan, hastalığı sürecinde kazandığı ve bu yıl 3. sınıfa geçtiği Bursa Teknik Üniversitesi Mekatronik Mühendisliği Bölümü’ndeki eğitimine odaklandı.
Sağlığına kavuşan Alan’ın en büyük amacı üniversite eğitimini muvaffakiyetle tamamlayıp, meslek yapmak.
“GÜÇLÜ OLMAYA ÇALIŞTIM”
Ecem Alan, yakalandığı kanserden 7 yıl süren tedavinin yanı sıra ailesi, arkadaşları ve hekimlerinin takviyesiyle kurtulduğunu söyledi.
“Çok küçüktüm, 13 yaşındaydım ve hiçbir şeyin farkında değildim. Halsizlik yorgunluk ve karın ağrısı şikayetiyle doktora gittim. Aslında TEOG imtihanım vardı ve bunları ona yoruyorduk. Kan analizi alındı. Hastaneye yattım lakin neden yattığım konusunda fikrim yoktu. Evraklardan bir formda öğrenmeye çalıştım. Lösemiymiş hastalığımın ismi.” tabirlerini kullanan Alan, ailesinin hastalığına ait kendisine hiçbir şey söylemediğini belirtti.
Zor bir hastalığa yakalandığının şuurunda olduğunu lisana getiren Alan, saçlarının döküldüğünü anlattı.
Alan, “Saçlarımı kazıttığım gün kendimi büyük bir boşlukta hissetim, en çok o gün ağladım. Fakat hayatı kazanmak için güçlü olmaya çalıştım. Güçlü olmam gerekiyordu. Uzun bir savaştı ve bu savaşı kazandım. Moral ve motivasyon çok değerli. Bunlar olmayınca kemoterapinin bir işe yaradığını düşünmüyorum. Şu an üniversitede okuyorum. Bu süreçte annem ve babam başta olmak üzere birçok insan hayatıma dokundu.” dedi.
“İLK DUYDUĞUMDA DÜNYAM BAŞIMA YIKILDI”
Anne Leman Alan da kızına lösemi teşhisi konulduğunda büyük ıstırap duyduğunu lisana getirdi.
“İlk öğrendiğimde dünyam başıma yıkıldı. Hiç bu türlü bir şey beklemiyordum. Ancak çok şükür atlattık. Ecem’in tüm isteklerini elimizden geldiğince yerine getirmeye çalıştık. Onun bu süreci daha rahat atlatabilmesi için her şeyi yaptık.” diyen Alan, evladının da bu hastalığı yenmek için çok gayret ettiğini aktardı.
Alan, kanserin yenilmeyecek bir hastalık olmadığına işaret ederek, ailelere bu hastalıkla gayret eden yakınlarına moral ve motivasyon vermeleri tavsiyesinde bulundu.
Baba Nejdet Alan, o güne kadar çok bilmedikleri bu hastalığa yakalanan ve hayat savaşı veren kızlarına büyük dayanak verdiklerini belirterek, bu savaşı birlikte kazandıklarını kaydetti.
Alan, “Hastalığını duyduğumuz anda dizlerimin bağı çözüldü. Ona müspet bir hayat sunmaya başladık. Hekimlerin söylediği her şeyi yerine getirmeye çalıştık. Moral ve motivasyon çok kıymetli. Uğraş etti, hastalığı atlattı, hayata bağlandı. Baba olarak kızımın birinci günden beri yanında oldum, olmaya da devam edeceğim. Baba olmak bu türlü bir şey.” diye konuştu.
DÜ Tıp Fakültesi Çocuk Hematolojisi Kısmında Uzman Dr. Öğr. Üyesi Veysiye Hülya Üzel de Ecem Alan’ın kendilerine geldiğinde kan kıymetlerinin düşük olduğunu, yapılan tetkikler sonucu lösemi tespit ettiklerini anlattı.
Hastayı ve aileyi motive ederek tedaviye başladıklarını belirten Üzel, “Hasta ve aile çok uyumluydu. Hastanedeki tedavisi 2 yıl sürdü. 2 yıldan sonra analiz ve takip sürecine devam ettik. Hasta denetimlerini aksatmadı, sıhhatine kavuştu. 5 yıllık denetim süreci de muvaffakiyetle tamamlandı. Ecem şu anda ailesiyle keyifli bir halde hayatını sürdürüyor.” sözlerini kullandı.