Yargıtay’dan borcu olan mirasçıyı ilgilendiren emsal karar!

İçtihat Bülteni’nden edinilen bilgiye nazaran, davacı N.K.’nın vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin murisi olan babasının 10.09.2014 tarihinde vefat ettiğini, geriye mirasçı olarak eşi ve çocukları olan davacıların kaldığını, murisin ölmeden evvel dava dışı bankadan kredi çekmiş olduğunu lakin bu krediyi ödeyemediğini ve hakkında icra takibinin başlatıldığını, murisin yalnızca emekli maaşının olduğunu, ayrıca bir mal varlığının bulunmadığını, müvekkilinin de muristen kalan borcu ödeyebilecek maddi durumunun olmadığını belirterek, murisin mirasının hükmen reddine karar verilmesini talep etti.

Davalı vekili, davanın reddini savundu. Mahkemece, davacıya bankadan 20.10.2014 tarihinde 486,50 TL ödeme yapıldığı ve bu sürecin mirasın kabulü manasına gelebilecek davranış olduğu, gerekçesiyle davanın reddine karar verdi. Davanın reddine dair verilen kararı, davacı vekili temyiz etti ve Yargıtay 7. Hukuk Dairesi kararı onadı.

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin bu onama ilamına karşı davacı vekili tarafından karar düzeltme isteminde bulundu.

Dosyayı tekrar ele alan Yargıtay 7. Hukuk Dairesi, bozma ilamında şu tabirlere yerdi:

“Murisin vefatı nedeniyle sıhhatinde yaptırdığı hayat sigortasından ödenen tazminat, mirasçıların hak sahipliği sıfatından doğan haklarından olup terekeye dahil değildir. Somut olaya gelince; dava dışı banka tarafından belgeye gönderilen 02.04.2021 tarihli yazı ekinde yer alan hesap dökümüne nazaran ‘vefat tazminatı’ açıklaması ile mirasçılara yapılan 486,50 TL fiyatındaki ödemenin terekeye ilişkin bir para olmadığı, mirasçılara ödenmesi gereken sigorta bedeli olduğu anlaşılmaktadır. Bu haliyle mirasçıların terekeyi benimsedikleri söylenemeyecektir. Öte yandan borç miktarı gözetildiğinde mirasçıların her birine ödenen sigorta bedeli de pek önemli bir ölçü değildir. Mahkemece, vefat tazminatı ismi altında ödenen sigorta bedeli tahsilinin, terekenin benimsenmesi manasına geldiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi yanlışsız değildir” diyerek tereke borç ölçüsüne nazaran mirasçılara ödenen bedelin cüzi bir meblağ olarak kalması durumunda mirasın hükmen reddi davalarının reddedilmemesi tarafında emsal bir karara imza atmış oldu.