Yargıtay’dan kiracıları üzen haber

Türkiye Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların yarasını sarmaya çalışırken, son günlerin tartışma konusu olan kiralık konutlarla alakalı Yargıtay’dan emsal nitelikte bir karar çıktı. İşten çıkarılmasıyla bulunduğu kentten kirada konutu bulunan ilçeye taşınan mülk sahibi, kiracısına ‘İşimi kaybettim, meskeni boşalt’ dedi. Kiracısının meskeni boşaltmaya yanaşmaması üzerine Sulh Hukuk Mahkemesi’nin kapısını çalan davacı mesken sahibi, işten çıkartılması sebebiyle çalıştığı ilçeden taşınarak dava konusu taşınmazın bulunduğu ilçeye yerleştiğini, hala diğer bir konutta kiracı olarak yaşadığını belirtti. Konut sahibi, oğlunun konut gereksinimi sebebiyle kiralanan konutun tahliyesine karar verilmesini talep etti. Davalı kiracı ise davanın reddini istedi.

Mahkeme, davacı tarafın gereksinim argümanını kanıtlayamamış olması sebebiyle davanın reddine karar verdi. Davacı kararı temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, mülk sahibinin diğer bir dairede kiracı olarak oturması kâfi kanıt olarak sayıldı. Kararda şu tabirlere yer verildi:

“İhtiyaç argümanına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için gereksinimin gerçek, samimi ve mecburî olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arz etmeyen süreksiz muhtaçlık tahliye sebebi yapılamayacağı üzere şimdi doğmamış yahut gerçekleşmesi uzun bir müddete bağlı olan muhtaçlık da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte gereksinim sebebinin varlığı kâfi olmayıp, bu gereksinimin yargılama sırasında da devam etmesi gerekir. Somut olayda kira kontratının varlığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava, davacının oğlunun konut gereksiniminin doğmasına dayanmakta olup, ihtiyaçlının kirada oturduğuna ait akit belge ortasında bulunmaktadır. Konut sebebine dayalı tahliye davalarında kirada oturan ihtiyaçlının kirada oturması, muhtaçlığın varlığının esas delilidir. Dinlenilen davacı şahitlerinin da gereksinim argümanını doğruladıkları anlaşılmaktadır. Bu durumda gereksinimin samimi, gerçek ve zarurî olduğunun kabulü icab eder. Mahkemece gereksinim nedeniyle tahliye isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı formda reddine karar verilmesi yol ve yasaya karşıt olup, bozmayı gerektirmiştir.”